Qigong (czyt. czikung) to powszechnie przyjęta w Chinach nazwa ćwiczeń z energią zwaną qi (czyt. czi). Medycyna chińska posługuje się nie używaną w medycynie europejskiej kategorią qi – energii, która krąży m.in. w ciele człowieka.
Medycyna i filozofia starochińska traktują człowieka jako cząstkę wszechświata, od którego w każdej chwili swego życia otrzymuje on energię qi. Gromadząc się w ludzkim ciele, w odpowiednich zbiornikach, energia ta krąży po kanałach (meridianach), których gęsta sieć jest rozmieszczona w organizmie. Dopóki przepływ qi jest niezakłócony, dopóty człowiek jest zdrowy; gdy zostaje on zablokowany, upośledzone są czynności fizyczne: przepływ krwi, limfy i inne funkcje organizmu. Aby przywrócić zdrowie, trzeba przywrócić przepływ qi.
Podania o powstaniu Qigong sięgają 5-6 tys lat temu. Niektóre źródła podają także 7 tys. Jednak pewność dają źródła pisane pochodzące z przed 4–5 tys lat. Do dzieł tych zalicza się między innymi „Kanon Medycyny Wewnętrznej Żółtego Cesarza”.
Przedstawiany Qigong powstał pod koniec lat siedemdziesiątych, kiedy to spotkali się Zhao Jinxiang i lekarz medycyny chińskiej Pang He Ming. Dr. Pang Ming korzystał ze swojej wiedzy z zakresu medycyny chińskiej, akupunktury, sztuk walki i różnych stylów qigong, natomiast Zhao Jinxiang doskonale odczuwał przepływ wzbudzonej energii. Po wspólnych ćwiczeniach postanowili stworzyć swój własny styl oparty na tradycji, ale zarazem nowoczesny i dopasowany do dzisiejszych czasów. Po stworzeniu szkieletu nowego stylu przedstawili go przyjaciołom z Pekińskiego Stowarzyszenia Qigong, aby ci go przetestowali i pomogli udoskonalić. W 1980 r., po wielu miesiącach wspólnych ćwiczeń i dyskusji powstał nowy styl Qigong.
Powstała forma Qigong Lecący Żuraw trafiła do Polski w 1994 roku za pośrednictwem Prof. Liu Zhongchun, który uczestniczył zarówno w testowaniu, jak i udoskonalaniu rdzenia nowego stylu jako Mistrz Pekińskiego Stowarzyszenia Qigong. Aktywna promocja stylu Lecącego Żurawia przez Mistrza Liu Zhongchun obejmowała zarówno Chiny, jak i inne kraje, w tym Polskę. Od pierwszych zajęć w Polsce do dziś minęło ponad 20 lat. W tym czasie setki osób miały możliwość uczestniczyć w spotkaniach i obozach z udziałem Mistrza Liu. W międzyczasie zostało założone Stowarzyszenie Promocji Zdrowia Qigong Lecący Żuraw, które zrzesza praktykujących, promuje Qigong na terenie Polski oraz za akceptacją Mistrza nadaje tytuły instruktora. Mimo sędziwego wieku Mistrz Liu regularnie odwiedza Polskę i prowadzi zajęcia z zainteresowanymi.
Zajęcia Qigong Lecący Żuraw kierowane są do osób: z różnego rodzaju chorobami i dolegliwościami, w różnym stanie fizycznym, psychicznym i emocjonalnym, oraz do tych, którzy myślą o profilaktyce i utrzymaniu dobrego stanu zdrowia bez względu na wiek i płeć. Jest to również oferta dla osób zainteresowanych samorozwojem i poznaniem siebie. Opisywane zajęcia wychodzą naprzeciw osobom żyjącym w znacznym tempie i narażonym na codzienne dawki stresu. Łagodne ruchy stylu Lecący Żuraw, opracowane na podstawie medycyny chińskiej w ciąg ćwiczeń, otwierają wszystkie meridiany, odblokowują stawy, rozluźniają całe ciało oraz uwalniają powstałe napięcia. Wprowadzają harmonię miedzy ciałem a umysłem.
Więcej informacji o Qigong znajdziesz w zakładce pytania.
- Usprawnij swoje ciało.
- Podnieś poziom energii i witalności.
Zestaw ćwiczeń relaksacyjnych powstał na bazie doświadczeń zdobytych przeze mnie podczas praktyki Aikido, Qigong, Osho oraz odczuwania zmian zachodzących w ciele wskutek ich uprawiania. Celem relaksacji jest zwiększenie odczuwania ciała, w celu lepszego kontaktu z samym sobą, uwolnienia napięć, a wraz z nimi pochowanych emocji. W listopadzie 2012 roku w Stowarzyszeniu Trenerów i Praktyków Relaksacji „Przestrzeń” miałem możliwość poprowadzenia bloku ćwiczeń pod nazwą „Poza rzeką myśli”. Po uzyskaniu pozytywnych informacji zwrotnych umocniłem się w przekonaniu co do skuteczności tych ćwiczeń i co do obranego kierunku pracy nad dotarciem do siebie. Praca dokonuje się na linii ciało – emocje – umysł i sprowadza się do odczucia tu i teraz, do puszczenia tego, co trzymamy oraz do swobodnego podejścia do tego co ma nastąpić. Efektem ćwiczeń jest wewnętrzna zmiana odczuwana jako przestrzeń i swoboda, w której pojawiają się emocje i myśli, kreatywne i twórcze pomysły, pozbawione jakichkolwiek obciążeń. Umożliwione zostaje zobaczenie ograniczających nas schematów, które zmienia wiele, jednak to wyjście poza nie sprawia że jesteśmy od nich wolni, nie poprzez ich wyparcie i zaprzeczenie ale przez ich obserwację, poznanie, przyjęcie, akceptację. Wyjście poza ograniczające nas schematy pozwala sprawniej i życiowo użyteczniej funkcjonować w kontakcie z otoczeniem. Jednocześnie zaczynamy odczuwać, że zasadnicze treści przekazywane są poza słowami, mieszczą się między nimi. Dużo sprawniej widzimy i postrzegamy nasze otoczenie i relacje, które w nim zachodzą. Jesteśmy życzliwsi względem innych, jednocześnie umiejąc sprawniej wyrażać myśli i emocje. Odczuwamy spokój wewnętrzny, większą harmonię i zrozumienie dla zachodzących w nas i w naszym otoczeniu procesów.
Jednym zdaniem – mówiąc obrazem:
Często trzymamy głowę w wiaderku i jeszcze stukamy w nie mówiąc że tego nie da się wytrzymać. Zapraszam Ciebie do wyciągnięcia głowy z wiaderka. Jak wówczas zmienia się patrzenie? Co się wówczas zmienia? Odpowiedzi szukaj w odczuciu, w zrozumieniu wewnętrznym, nie w myślach.
- puść to co trzymasz
- otwórz się na nowe
- wyjdź poza schemat
- przebuduj Siebie
- zmiany zależą od Ciebie
- masz czegoś dość – zmień to
- nie myśl o tym – zrób to
Współpracujemy z:
